Karar Anı
Gün yoğun, gün güzel… Gün koşturmaca… Zaman gittikçe sanki daha da daralmacada…
Olsun.-)) Hep yetiştik… Yine yetişiriz…
Kararlara çalıştığımız günlerdeyiz.
Sabahtan akşama kadar günü nerdeyse ‘Ama hocam ben karar veremiyorum ‘diyenlere ,’ Aslında karar vermemek de bir karardır ve sen karar vermeme hakkını kullanıyorsun’ demekle geçiriyorum zaman zaman sanki.
Bunun Aşkla Bir İlgisi Yok
Şimdi ben bir önceki yazıda şöyle bir şey yazmıştım;
‘’Aşk incitmez, kırmaz, üzmez.’’
Nedense hep aynı nidalar yükselir gibi oldu yazının peşinden; ‘ aşk kırar,aşk incitir, aşk paramparça yapar…’’
Ben aşktan çıkıyorum öyleyse, konuyu daha da genelliyorum ve biliyorum her dakika başka bir şey yumurtluyorum, ama diyorum ki;
Arkadaşlar… Kimse sizi incitemez, kıramaz, üzemez ve kızdıramaz.
Aşk
Dün kuzenlerimle beraberdim; nasıl gençler, nasıl tatlılar, nasıl coşku dolular hayata…
Ama bir yerde, bir şeyler konuşurken arkadaşlarından biri ‘’Ama Banu Abla beni çoook seviyor, o yüzden bu kadar kıskanç’’ dedi… Hani sanki çocuk dövse onu ‘’Yaşasın… Artık deliler gibi âşık, yaşasııınn’’ diyecek karşımda gibi hissettim bir an…
Gerçekler mi diye baktım şöyle bir suratlarına; hani gerçekten inanıyor mu diye söylediğine? Şaka gibi… Gerçekten sevginin ve aşkın kıskançlık içerdiğine, hatta içermesi gerektiğine inanarak konuşuyorlardı…
Kuzuma
Hiç sıcak olamadım bayramlara…
Sadece dini bayramlarla alakalı değil bu , özellikle kutlanan, kutlamalar göze sokulan her şeye; anneler gününde taş olurum, sevgililer gününü daha hiç kutlamadım, yılbaşı kutlamalarını da sevemedim… Bu da benim…
Siz Hiç Sevdiğinize Yemek Yaptınız mı??
Yok, öyle değil…
Evde yemek yok diye değil, akşam aç kalmayalım ağıza atılacak bir şeyler olsun diye değil, evdeki malzemeleri değerlendirip akşam sofrayı doldurmak için değil…
‘’ Lanet olsun ne biçim bir fasulyeymiş bu hala pişmedi’ ’,’’ Bu ne biçim domates böyle rengi bile yok ’’ , ’’ her yemeğe de sarımsak ister kokacağım şimdi ’’… Demeden…
Siz hiç sevdiğinize yemek yaptınız mı?
Aşka Davet
Ne kopabiliyorsundur, ne de devam edebiliyordur artık. Tıkanmıştır sanki tıkanmışsındır.
Her yan yana geldiğinde ya yirminci dakikadan sonra kavga başlıyor, ya da tatsızlık olmasın diye derin bir sessizlik çukuru oluşuyor. Aman sorun çıkmasın diye sürekli ödün verildiğini düşünme hissi hâkim sanki, sürekli bir kendimden veriyorum duygusu… Sessiz yenilen yemekler, bazen mecburiyetten, bazen ihtiyaç denilenden olası sevişmeler. Her şey görev gibi sanki tıkanmışlık hissiyle, ‘ E, bu böyle, sonuçta beş sene yatırım yapıldı bu ilişkiye, hem aşk dediğin de ne kadar sürüyor ki kendi içinde, elindekiyle idare et, hem iyi adam, iplerini hem kendinin, hem de onun sıkı tut sadece.’’
Biliyorum…
Hayatımın en kötü dönemlerinden biriydi;
İşimi kaybetmiştim, kenarda beş kuruş param yoktu, buna rağmen bakmam gereken bir kendim, bir oğlum, on yıldır yanımda çalıştığı için artık evin bir bireyi haline gelmiş bir yardımcım vardı. Doktorlar kanser olduğumdan şüpheleniyorlar, oğlumun burnunda oluşan etler yüzünden bir üçüncü ameliyatı olması gerektiğini söylüyorlardı. On sekiz yaşından beri ilk kez kapıda benim için ‘’kafan bozulunca bir uzun yol yap, geçer’ anlamına gelen arabam artık yoktu. Ve kendimce çok sevdiğim sevgilimle kendimizce çok uygun gördüğümüz sebepler yüzünden ayrılmıştık. Ve bunların hepsi sadece bir iki gün içinde bu hale gelmişti. Beklemeden, alıştırmadan, düşünmeden…
Nefes Lazım
Bir durmanız lazım… Kendinize zaman ayırmadan çok fazla devam edemezsiniz.
Çok uzun zamandır benimle çalışmaya gelen, hatta gelemeyen herkeste aynı sorun; ’’Nefes almaya bile vaktim yok, koşturmaktan artık nefessiz kaldım, neye yetişeceğimi şaşırdım, delirmek üzereyim.’’
En Tatlı Yer
Küçükken yemeğimin en sevdiğim parçasını en sona saklardım, sofradan kalktığımda hep onun tadı kalsın ağzımda diye. Annemin yemem gerektiğini söylediklerini en önce yer, sonra yavaş yavaş en son safhaya geçerdim. Keyfini çıkara çıkara, ağzımda döndüre döndüre, çok büyük bir keyifle, o son parçayla bütünleşirdim.
Bazen yemekten hoşlanmadığım şeyler olurdu, o son lokmanın, sona sakladığım parçanın hayali o istemediğim şeyleri yerken işimi kolaylaştırırdı.
Ya Yanlış Yaparsam
Şöyle bir etrafınıza bakın, hayatınızı gözden geçirin ve gerçekten söyleyin bana… Nedir bu yanlış yapmaya dair olan korku?
Eminim hepiniz neden bahsettiğimi biliyorsunuzdur. Ve eminim her biriniz yanlış karar vermekten, yanlış yapmaktan korktuğunuz ya da yeteri kadar iyi yapamayacağınızı düşündüğünüz için birçok şeyi yapmayı bile denememişsinizdir.
Ama yanlış yapmayı göze almazsanız hayatınıza hiçbir yeniliği alamazsınız ki?
