İlk Dua
Seneler önce… Çok seneler önce yazmışım, oğlumla ilk yüz yüze gelince… Duam hep aynı, hissim mi?? O hiç değişmedi…
….
Bebeğim;
Çok şükür işte yanımdasın.
Kollarımdasın artık, aylar süren hasretten sonra, tenimin içinde değil ilk kez kıyısındasın.…………………………………………..
‘’Bir bebeğiniz olacak. Kutlarım’’,
…………………………………………………………….
‘’Bir bebeğiniz olacak.’’
Ne mutluluktu o…
Ne mutluluktu, her gün yataktan kalkınca elimi gezdirmem koca karnımda ve her seferinde günaydın tekmeleriyle merhaba’laman bana. Canım sıkıldıkça doktora gitmem seni biraz daha görmem adına. Sevdiğin şarkıyı her koyduğumda, deli gibi dansa başlaman karnımda. Gecenin bir yarısında, zeytin diye fırlatman beni yataktan, kriz kriz zeytin aramalar etrafta.’’Canım istiyoooooo…’’Sen Canım olmuştun bile benim o dakikada.
Sonra geçmeyen günler… Merak dahası… Neye benziyorsun, beni ilk gördüğünde ne yapacaksın, ben ne hissedeceğim ilk seni gördüğümde, hayalimdeki gibi koynumda uyuyacak mısın, gerçekten kokum için kafanı boynuma sokacak mısın? Ağlarken sen de komik olacak mısın?
Ve işte şimdi yanımdasın…
Sen gerçekten koynumda, kafan gerçekten boynumda şu an…
Bu anlatılası bir şey değilmiş… Bu bakış şu anda bendeki sana, bana bile öyle yeni ki…
Bu sevgi, yaşanmadan bilinmeyenlerdenmiş…
Senden başka hiçbir şey görmüyor şu an gözüm. İçimde garip bir endişe… Sanki bendeyken korudum seni. Ama ya şimdi? Neyse… Sana baktıkça geçiyor hepsi…
Bebeğim…
Mucizemsin sen benim bu hayatta.
Bu ilk karşılaşmamız, ilk el ele tutuşumuz…
Ve ilk dua bu anneden sana…
Miniğim…
Hayatın boyunca şans hep yanında olsun ama önemlisi sen bunu fark edebil,
Hep iyi insanlarla karşılaş ama önemlisi onlara değer ver ve kaybetme,
Onurunla yaşa, gururun hep başının üstünde ama önemlisi bil ki, onur değil belki, ama gurur erir bazen sevgide.
Sevmeyi bil ve çok sev ve çok sevil…
Mutluluk öyle içinde olsun ki gözlerin de hep gülsün kalbinle birlikte…
Bana kız belki zaman zaman ama bir annenin çocuğunu asla üzmek istememesinden bul yolunu her seferinde, bir annenin çocuğunu ne kadar sevebileceğini tahmin edememende. Bu annenin seni ne kadar sevdiğini asla unutmadan yap bunu…
Hayatın çok uzun olduğunu düşünüp yaşarken yaptıkların, çok kısa olduğunu fark ettiğinde yük oluşturmasın omuzlarında…
Mutluluğu, herkesin aradığı köşelerde aramayacak kadar tanı kendini, kendi mutluluğunu kendi içinden, kendince çıkar ve sıkı sıkı sarıl sonrada bırakmamacasına…
İçimden çıktın sen benim… Ama içime dönmeyeceksin… Lakin bil ki, döneceğimiz yer hep bir…
İyi ol, iyi düşün, kini unut sana sonradan verilen, kocaman bir yüreğin olsun herkesi sarmalayan…
Aşkım, hata yapmaktan korkma… Sen, şanslıysan eğer bazıları gibi, hatalarınla büyüyeceksin…
Büyü bebeğim…
Sevgiyle büyü…
Ben…
Bana geldiğin için, elin elimde, teşekkür ediyorum minicik kulağına…
En iyi anne olacağıma söz vermiyorum, çünkü en iyi anne kim? Bilmiyorum…
Ama en seven tarafımı sende yaşayacağımı biliyorum…
Seni, olmadan önce rüyamda, doğmadan önce içimde, doğdun şimdi kucağımda seviyorum…
Ve biliyorum… Ne olursa olsun… Hep seveceğim…
Banu
Ekim 1997
Yorumlarınızı bizimle paylaşmak ister misiniz?